De vergadering

Gisteravond zijn we met een deel van de aansturende groep bij elkaar gekomen. Wat een geweldige mensen toch! En sommigen van ons zagen elkaar voor het eerst. Het was heel mooi om iedereen even in het echt te zien. We hebben uitgebreid gesproken over alle aspecten van deze inmiddels giga-operatie. De gezamenlijke input maakt de kans zoveel kleiner dat we details over het hoofd zien en we hebben allemaal hetzelfde einddoel: de humanitaire crisis in Griekenland. We zamelen in om vluchtelingen te helpen, die aankomen in een land dat deze hulp niet voldoende kan faciliteren.

Wij gaan deze week naar verschillende grote sorteerlocaties. Dezen zullen worden getoetst aan de criteria zoals grootte, veiligheid en bereikbaarheid. Veiligheid is sowieso een belangrijk criterium omdat er veel vrijwillige helpers zullen rondlopen. Fantastisch dat we deze mogelijkheden aangereikt hebben gekregen, dit maakt de weg vrij naar de volgende fases. Binnenlands vervoer, eindsortering en verpakken voor het eindtransport.

1 oktober is echt de uiterste datum om de spullen die u al verzameld heeft, op de locaties in te leveren. Te gek hoe alle coördinatoren en locatiemanagers zich hebben ingezet. Zo fijn ook dat zovelen van u al hebben geholpen met inzamelen van spullen en geld. Ook de inzet van tijd en kennis die jullie nog steeds met ons delen is zo waardevol. Dank jullie allen voor deze authentieke, persoonlijke bijdrage.

Er is nu al zo’n gigantische hoeveelheid verzameld, dat we willen vragen alstublieft geen nieuwe spullen te kopen van verzamelde gelden. We hebben op dit moment grote behoefte aan financiële donaties om een deel van het transporttraject te bekostigen. We willen de spullen waar de hulporganisaties zo om verlegen zitten, zo spoedig mogelijk op locatie krijgen.

Natuurlijk zijn we heel hard aan het werk dit ook gesponsord te krijgen, zodat we met de gelden water en andere belangrijke levensmiddelen kunnen aanschaffen op locatie. Op dit moment is men daar afhankelijk van kleine giften van toeristen, maar die zullen er de naderende winter niet veel meer zijn. Wij willen zoveel mogelijk inzamelen, zodat men deze winter kan doorgaan met het uitdelen van water en eten.

Ik stelde mij gisteren voor hoe het zou zijn om aan tafel te zitten met je gezin voor de maaltijd, terwijl er buiten je voordeur in het parkje naast jouw huis duizenden mensen zitten te wachten zonder eten. Wat zeg je dan tegen je kinderen op zo een moment? Terwijl je zelf ook maar net genoeg verdient om je eigen gezin te voeden. En jouw maaltijd zal niet voldoende zijn om al deze mensen te helpen. Het is een werkelijkheid die je jezelf bijna niet kan voorstellen. Helaas is dat op dit moment op de Griekse eilanden en aan de grens bittere realiteit.

In de eerste week van oktober gaan we met vier mensen vooruit om de voorwaarden te scheppen om alles op de goede plek te krijgen en goed af te stemmen met de hulporganisaties aldaar. Dit is nodig omdat de situatie dagelijks verandert en er aan een aantal voorwaarden moet worden voldaan voor ontvangst. De hulporganisaties waar we op dit moment een goede verstandhouding mee opbouwen, bevinden zich in Kilkiz (grens Griekenland-Macedonia) Kos, Lesvos en Leros.

Meter voor meter gaan we vooruit. Maar ik weet wel dat deze karavaan beweegt, dankzij jullie hulp en energie.

Nogmaals dank, voor alles.

Erika