Vandaag is het Suikerfeest, de feestelijke afsluiting van de heilige Ramadan Maand.
Het feest dat normaal uitbundig en feestelijk gevierd wordt, is in 2024 als een rouwkaart met een inktzwarte rand.

Tijdens deze Ramadan periode stonden we vooral stil bij de gruwelijk omstandigheden waarin vaders, moeders, kinderen, opa’s, oma’s en hulpverleners in Palestina verkeren. We kijken vol walging toe hoe deze horror zich voltrekt op onze beeldschermen, onze huiskamers binnendringt.
We voelen ons compleet machteloos, want we kunnen hen niet bereiken.

De ‘Hulpkaravaan naar Griekenland’ doet wat zij kan voor mensen die nog wél te bereiken zijn.
Die ontheemd en dakloos in de straten van Athene leven. Zoals ouders die deze maand geen fatsoenlijk Iftar voor hun gezin kunnen klaarmaken

Wij, gewone mensen, hebben het tot onze taak gemaakt onze medemensen te steunen en te laten zien dat wij hen niet in de steek zullen laten.
Dat wij hen niet zijn vergeten.
Dat we geen medemensen onder onze neus laten doodhongeren, bevriezen van de kou, of smelten in de hitte.

GEVEN is de tegenkracht van NEMEN, en een krachtige boodschap aan onze leiders die met hun besluiten onze wereld tot een onleefbare plek maken.