Bericht van Erika Mauritz uit Athene: hulp blijft hard nodig…
Tentjes in de brandende zon, bloedje heet, 2000 mensen zullen de komende dagen te voet arriveren, terug van Eidomeni naar Athene (Ruim 500 km). Het spreekwoord “als ratten in de val” gaat hier letterlijk op.
Gisteren kregen de vluchtelingen ‘s middags rijst, een broodje, flesje water en een sinaasappel. ‘s Avonds een bakje macaroni, bolletje brood en water (niet genoeg voor iedereen)! Geen groenten, noten, vlees, salades etc. kortom de honger even stillen en geen voeding die mensen gezond en weerbaar houdt.
2 dagen geleden brak in Piraeus een voedselvergiftiging uit.
We hebben dringend hulp nodig om water, verse groenten, tomaten, komkommers, noten etc te kopen. Ik weet het, een gevecht tegen de bierkaai, echter niets doen is geen optie. Ik zie elke keer weer dat de kleine beetjes echt helpen, hoe graag ik ook meer zou willen doen.
Gisteren kon de Hulpkaravaan naar Griekenland 100 euro doneren voor een rekening die openstond.
Dank aan allen die hebben bijgedragen door te doneren of berichten te delen, het blijft helaas heel erg nodig. De vrijwilligers op Pireaus doen wat ze kunnen en kunnen het niet alleen. Zij zijn bijna allen werkeloos en hebben vrijwel geen uitzicht op een baan. Zij hebben geen reserve, zetten al hun tijd in wat goud waard is. Zonder middelen staan zij hier met de handen in het haar. De wanhoop is te voelen gelukkig ook de hoop als er iets moois gebeurt zoals gisteren er een vluchteling uit het ziekenhuis terugkwam gezond en wel, dan zie je de blijdschap en opluchting.
Dit is op en top Solidariteit met een hoofdletter. De vluchtelingen kennen ze allemaal inmiddels het zijn geen nummers hier, het zijn MEDE MENSEN.
Liefs Erika Mauritz